Quant l’empereres vait querre sun nevold,
De tantes herbes el pré truvat les flors
Ki sunt vermeilles del sanc de noz barons!  (La chanson de Roland, 2870-2)

Gdy [cesarz] tak idzie, szukając swego siostrzeńca,
znajduje na łące tyle ziela, którego kwiaty
są czerwone od krwi naszych baronów! (tłum. Tadeusz Boy-Żeleński)

vermeille = jasnoczerwony, cynobrowy. I najwyraźniej również kolor krwi rycerskiej na kwiatach. Nazwa wzięła się od robaków. A konkretnie od czerwonego barwnika, koszenili, który w średniowieczu produkowany był ze sproszkowanych larw czerwca polskiego, robaczka bardzo rozpowszechnionego na terenach Polski.

ver (m) = robak, od starofr. verm, łac. vermis. Stąd też vermine (f) = robactwo, lub jako obelga w stosunku do kogoś: drań. un ver solitaire = tasiemiec. Ale robak niekoniecznie musi oznaczać coś złego: un ver de terre = dżdżownica; un ver luisant = robaczek świętojański; un ver à soie = jedwabnik.

L’un des transi dans l’abbaye de Saint-Vaast montre un cadavre avec vers dans son ventre.

Jeden z nagrobków typu transi w opactwie Saint Vaast przedstawia trupa z robakami w brzuchu.

Transi to rodzaj nagrobka popularnych w późnych wiekach średnich, przedstawiający ciało zmarłego w stanie rozkładu. Przeciwieństwem transi jest gisant – nagrobek przedstawiający zmarłego tuż po śmierci, zazwyczaj nawet jako piękniejszego niż był naprawdę.

vermoulu(e) = toczon -y, -a przez robaki