En ce qui concerne la médecine, je suis les travaux de maître Avicenna bien qu’il est un païen méprisable.

Jeśli chodzi o medycynę, kieruję się pracami mistrza Avicenny, mimo iż to podły poganin.

suivre = podążać, kierować się (czymś), wynikać (o wniosku w rozumowaniu).

Dwie sprawy: Po pierwsze, odmiana. Jak widać na powyższym przykładzie, 1 os. l. poj. w cz. ter… No, chodzi mi o to je suis, które tłumaczy się na kieruję się, a wygląda i brzmi dokładnie tak samo jak ja jestem. Ale oczywiście nikt nie twierdzi, że jest pracami mistrza Avicenny. Zazwyczaj kontekst wystarcza do odgadnięcia, o który czasownik chodzi, ale nie zmienia to faktu, że odmiana suivre do łatwych nie należy.

Druga sprawa polega na tym, że suivre to jeden z czasowników, które mogą przyjmować bardzo różne znaczenia. Oprócz dosłownego podążać za kimś korzystamy z niego również, by wyrazić następowanie w czasie, lub wynikanie (czyli podążanie jednej rzeczy za drugą), lub uważanie na rozwój wypadków, czy też kierowanie się czymś (czyli podążanie krok po kroku za instrukcjami, lub przykładem kogoś z autorytetem). W zrozumieniu, jak działa suivre, przydaje się znajomość angielskiego – suivre w zasadzie jeden do jednego tłumaczy się na ang. to follow.

Suive-moi si tu veux vivre! – Chodź ze mną jeśli chcesz żyć! (choć viens avec moi byłoby bardziej dosłownie…)

Suivez-moi sur Twitter – « Follołuj mnie » na Twitterze 😉

comme il suit = co następuje; jak [napisano] poniżej (ang. as follows)

suivant = następny, kolejny

Pochodzi z łac. sequor (=podążam), w którym z czasem q przeszło w g (seguir w innych językach zachodnio-romańskich), po czym zniknęło zupełnie. Z tego samego rdzenia mamy sekwencję (=séquence (f)) i czasownik sekwencjonować (=séquencer, np. geny).