W poprzedniej notce Alizée śpiewała « J’en ai marre ». Skoncentrowanie się na tekście tej piosenki jest dość trudne, po pierwsze ze względu na to, że jest bez sensu, a po drugie ze względu na Alizée, ale jeśli Wam się to udało, to jest tam kilka ciekawych słówek. Pomyślałem, że o nich napiszę.

en avoir marre = mieć dość; pochodzi podobno od starofr. marir (= wściekły) i jest powiązane z se marrer, z tym że se marrer obecnie oznacza bawić się, ale dawniej miało również znaczenie nudzić się. Widać zmiany nastroju ou Francuzów potrafią być bardzo płynne. Synonim avoir assez.

éclabousser = ochlapywać; w przenośni również oczerniać, stawiać w złym świetle (« Un nouveau scandale éclabousse François Fillon » = « Nowa afera dopadła François Fillona »).  CNTRL  twierdzi, że słowo to może pochodzić od onomatopei rozbryzgującego się błota (« klabb, klabb« ), oraz bouter (= średniofr. popychać, uderzać). Na bouter trafiłem już kiedyś, czytając o Jeanne D’Arc. W liście do Jana Lancaster, regenta angielskich posiadłości we Francji, napisała: « Je suis ci venue […] pour vous bouter hors de toute France! » – « Przybyłam tu […] by wykopać was z całej Francji! ».

emmitoufler = otulać; s’emmitoufler dans qch = otulać się w coś. Od starofr. mitoufle (f) (= rękawica z jednym palcem). Obecnie moufle (f) = rękawica z jednym palcem, a mitaine (f) = rękawiczka z obciętymi palcami. Une mitoufle est une mitaine et une moufle. Kiffante, hein? 😉

fainéanter = próżnować, lenić sie, obijać się. fainéant(e) = leniwy/a. Od faire (= robić) + néant (= nic, brak). Synonim paresser.
Co ciekawe, feignenter oznacza to samo i wymawia się bardzo podobnie (bez zaakcentowanego środkowego « é« ), ale pochodzi od feignant(e) (= pozorujący pracę), imiesłowu czasownika feindre (= udawać), który ze względu na podobieństwo do fainéant(e) zyskał wyspecjalizowane znaczenie. Ostatecznie od łac. fingere (= tworzyć, ale też wymyślać, udawać). Obecnie w pl. mamy słowo fingować, a w ang. to feign (= udawać).

Coś, na co zwrócił mi uwagę nieoceniony Pan od Francuskiego: Kolory kart do gry.

	As pik = L’as des piques pique (f) = pika. Długa broń drzewcowa, proszę nie mylić z włócznią (= lance (f)), ani z oszczepem (= javelot (m)), ani z lancą (niestety w fr. też lance (f)); piquer = kłuć
	Królowa kier = La reine des cœurs cœur (m) = serce; z łac. cor (= serce), w dopełniaczu cordis. Stąd również cordial(e) = serdeczny/a , concorde (f) = zgoda, discorde (f) = niezgoda, concorder = zgadzać się.
	Król karo = Le roi des carreaux carreau (f) = płytka; szyba carré (m) = kwadrat Z łac. quādrus (= kwadrat). Stąd też équerre (f) = ekierka, quadriller = kratkować (dzielić na kwadraty), oraz wszystko co jest quad- = poczwórne.
	Walet trefl = Le valet des trèfles trèfle (f) = koniczyna; z łac. trifolium (= koniczyna), dosł. trzylistna: tres folium, troi feuilles.Dawniej le valet było określeniem na młodego sługę arystokraty, chociaż np. Alexandre Bontemps był waletem Ludwika XIV aż do swojej śmierci w wieku 71 lat i pełnił bardzo ważną rolę na dworze króla. Samo słowo może pochodzić z galijskiego uassos, które dało również vassal (m) (= wasal).

…