être loin de se douter (66)

Même durant nos études à Athènes, la piété de Julien n’a jamais été qu’une façade. Cependant, nous étions loin de nous douter du désastre qui allait frapper l’Empire Romain.

Nawet podczas naszych studiów w Atenach pobożność Juliana nigdy nie była niczym jak tylko fasadą. Mimo tego nie zdawaliśmy sobie sprawy z katastrofy, jaka miała spaść na Cesarstwo Rzymskie.

Grzegorz z Nazjanzu

Lire la suite

Krótka historia pisma

– Qu’est-ce que tu fais, mon cher François?
– Je réponds à la lettre de Frederick.
– Et qu’est-ce qu’il a écrit?
– Je ne sais pas. Je ne reconnais aucune lettre.

– Co robisz, mój drogi François?
– Odpowiadam na list Fryderyka.
– A co napisał?
– Nie wiem. Nie rozpoznaję ani litery.

Dzisiaj wpis historyczny: o ewolucji pisma w zachodniej Europie, od średniowiecza po czasy współczesne, oraz o bardzo specyficznej czcionce, którą kojarzymy z Niemcami (prawidłowo), oraz z zespołami metalowymi (już nie tak bardzo prawidłowo).

Lire la suite

Tanz der Fleischbrote

Das Korn war golden und der Himmel klar
1617, als es Sommer war
Wir lagen im flüsternden Gras
Ihre Hand auf meiner Haut war zärtlich und warm

Zboże było złote, a niebo czyste,
latem roku 1617
Leżeliśmy w szepczącej trawie
Dotyk jej dłoni na mojej skórze był delikatny i ciepły

The skies were pure and the fields were green
And the sun was brighter than it’s ever been
When I grew up with my best friend Kenny
We were close as any brothers than you ever knew

Niebo było czyste, a pola zielone,
A słońce świeciło jaśniej niż kiedykolwiek
Gdy dorastałem wraz z moim przyjacielem Kennym
Byliśmy niczym najbliżsi sobie bracia jakich mogłeś znać

Uwaga: To nie jest ta sama piosenka.

Lire la suite

pencher, pendule, pente (65)

 

 

« Ognie Guédelonu » wróciły 🙂 Jeśli jeszcze nie wiecie: Guédelon to współczesny zamek, budowany od 21 lat według planu z XIII wieku i za pomocą technologii z XIII wieku. Znajduje się w Treigny, niedaleko Orleanu i jest otwarty dla turystów. Jest to prawdopodobnie największy na świecie eksperyment archeologiczny: dzięki wykorzystaniu średniowiecznych technik do budowy średniowiecznego zamku jesteśmy w stanie przetestować nasze teorie na temat życia w tych czasach i lepiej zrozumieć ich realia.

« Ognie Guédelonu » to seria krótkich filmów na YouTube, w których ekipa budowlana Guédelonu opowiada o swojej pracy. Pierwszy sezon powstał rok temu i cieszył się tak wielkim zainteresowaniem, że postanowiono stworzyć kolejny. W pierwszym odcinku nowej serii Yohann i Jean-Michel szukają odpowiedniego drzewa do ścięcia na krokwie dla dachu wieży zamkowej. Musi być to prosty, ale niezbyt gruby dąb. W średniowieczu nie znano współczesnych technik gięcia drewna, dlatego starano się odszukać w lesie drzewa jak najbardziej pasujące do wymagań: proste, wygięte, grube, cienkie, itd.

Poniżej zamieszczam fragment ich rozmowy z momentu, gdy znajdują odpowiednie drzewo, dokładnie od czwartej minuty filmu.

Lire la suite

Ewolucja Języków Germańskich

Na portalu językowym Woofla własnie pojawił się mój gościnny artykuł o rozwoju języków germańskich i stojącej za nimi historii.

https://woofla.pl/ewolucja-jezykow-germanskich/

Tekst jest dość długi i pełen nazw wymarłych i współczesnych języków, jako pomoc naukową przygotowałem więc animowany diagram. Języki wymienione w tekście pojawiają się na animacji w kolejności, w jakiej są omawiane. Animację zamieszczam poniżej, ale znajdziecie ją również w samym tekście.

Le secret de la potion magique

FB_IMG_1544688277065

Nous sommes en 50 avant Jésus-Christ. Toute la Gaule est occupée par les Romains… Toute ? Non ! Un petit village résiste encore et toujours à l’envahisseur, grâce à la potion magique préparée par le druide Panoramix. C’est justement avec lui que commence notre histoire. Regarde-le récolter le gui avec virtuosité! Il coupe les boules avec une serpe d’or et un talent tous les deux fort aiguisés.
Plus loin, il aperçoit un oisillon en difficulté. Il escalade de branche en branche, et le repose avec délicatesse dans son nid, au grand soulagement de l’animal. Soudain, une branche craque… et c’est la chute!

Jest rok 50 przed naszą erą. Cała Galia została podbita przez Rzymian… Cała? Nie! Jedna mała osada wciąż stawia opór najeźdzcy, dzięki magicznemu napojowi przygotowywanemu przez druida Panoramiksa. To właśnie od niego zaczynamy naszą opowieść. Patrz, z jakim kunsztem zbiera jemiołę! Odnajduje kulki spojrzeniem i ścina je złotym sierpem, a jedno i drugie jest zabójczo ostre.
W pewnym momencie zauważa pisklaka w kłopotach. Wspina się z gałęzi na gałąź i odkłada ptaszka do gniazda, ku jego wielkiej uldze. Nagle gałąź łamie się… co za upadek!

Lire la suite

Trzeci rok bloga

… zaczął się z przytupem i upłynął nadspodziewanie szybko. Pamiętam, że już rok temu czułem trochę wypalenie i brak weny, ale udało mi się jeszcze pociągnąć do marca. Od marca do września zrobiłem sobie przerwę. Z początku miał to być miesiąc, może dwa, tak na wszelki wypadek, żeby pisanie nie zbrzydło mi do reszty. Ostatecznie wyszło pół roku. No ale jestem tu ponownie i nawet mam o czym pisać.

Ale teraz już idę spać 🙂

Nous allons tous mourir

De toutes ces choses vous avons nous conté, et aucunes raisons, au plus briément que nous poons, rendues; car les genz d’orendroit n’ont cure de longues gloses, ainz aimment mieulz les choses qui sont briés, comme cil qui sont de brief sens et de brief tens. Leur vies sont brieves et leur cors sont brief; car en petit de tens sont feniz, et touz jours devendront plus brief, tant qu’a noient vendront. Car cis siecles trespasse de tens en tens ausi comme vent, et defenist de jour en jour; et petit sejour i fait chascuns, Car tant est plains de vanité, qu’il n’i a de verité point; et cil qui plus i cuide demourer est souvent cil qui mains i demeure et qui plus tost muert.

Wszystko, co nam opowiedziano, opisaliśmy pokrótce jak tylko mogliśmy; albowiem ludzie współcześni stronią od długich wyjaśnień, w ich miejsce woląc raczej te proste i krótkie. Ich życie jest krótkie, a ciało tymczasowe; gdyż powoli mają się ku końcowi, a dni swe roztrwaniają. Bowiem i stulecia przemijają niczym wiatr, z dnia na dzień; a każde niewiele znaczy, Bowiem wszystko pełne jest próżności i zaprawdę nie ma znaczenia, i to co myślimy, że najpewniej przeminie, to zostaje, a to co pragniemy zatrzymać, najpewniej umrze.

Lire la suite