Czasem ze względu na pomyłki językowe możemy narazić się nie tylko na niezrozumienie, ale również zostać posądzeni o składanie propozycji seksualnych. Dzisiejszy wpis pochodzi z bloga Annie André i opowiada o kilku takich przypadkach. Możecie u niej dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o życiu we Francji w okresie trochę późniejszym niż średniowiecze.

https://www.annieandre.com/

Języki francuski i angielski dzielą blisko połowę słownictwa. Dla osób które znają angielski, takich jak ja, nauka francuskiego może się więc wiązać z pewnymi ułatwieniami – łatwiej nam przypominać sobie słówka, ponieważ ich angielskie odpowiedniki są do nich podobne. Również gramatyka francuska, z czasami złożonymi, tworzonymi za pomocą être i avoir nie jest taka straszna, gdy te same konstrukcje znamy już z języka angielskiego. Jednak życie poligloty (jeśli znasz trzy języki, to technicznie możesz już nazywać się poliglotą 😉 ) nie jest usłane różami. Oprócz części wspólnych francuski i angielski zawierają też dużą liczbę fałszywych przyjaciół, oraz idiomów i innych wyrażeń, które działają tylko w jednym z tych języków, a w drugim brzmią dziwnie, lub co gorsza znaczą coś kompletnie innego. Co więcej, dzięki globalizacji i przynajmniej powierzchownym osłuchaniu się z angielskim przez wielu Polaków, te błędy trafiają również do nas. Typowym przykładem jest zdanie « Mam 37 lat » notorycznie tłumaczone przez początkujących uczniów w Polsce na « Je suis 37 ans », czyli « Jestem 37 lat » (bo po angielsku powiedzielibyśmy « I am 37 years old »), mimo iż francuskie « J’ai 37 ans » to dosłowne tłumaczenie polskiej wersji.

Może być jednak dużo gorzej. Lire la suite →

… czyli ogłoszenia parafialne. 
paroisse (f) = parafia. paroissial(e) = parafialny/a.

• Na stronie FB « Ostez vostre lion » pojawiła się pierwsza animowana wersja jednej z notek, mianowicie #63:
  

• Video powstało przy pomocy VideoScribe, narzędzia do krótkich filmów edukacyjnych i animowanych prezentacji. Praca zajęła mi dobrą część wieczoru, ale mam wrażenie, że kolejne filmy powinny pójść już dużo łatwiej. Zobaczymy. (Oczywiście od razu po opublikowaniu zauważyłem błąd: powinno być « j’ai oublié« , nie « j’ai oublie« ).
• Ostatnio do listy aplikacji, których używam do nauki francuskiego, dołączył Scribens. Jest to coś na kształt Grammarly w nauce angielskiego: użytkownik pisze kawałek tekstu w polu edycji, a aplikacja sprawdza poprawność ortograficzną i gramatyczną. Scribens nie jest jeszcze idealny (np. nie poprawił mi « j’ai oublie »), ale wiele błędów potrafi znaleźć i poprawić. Myślę, że może świetnie się sprawdzać we współpracy z TypeIt – najpierw piszemy tekst w TypeIt tak jak nam się wydaje i/lub wyobraźnia nas poniesie, a następnie przeklejamy efekty do Scribens, żeby zobaczyć, jak bardzo nam się nie udało.
  Poza tym jako programista czuję się zobowiązany zaznaczyć, że o ile wiele aplikacji www i na telefony komórkowe ma bardzo sprawnie działające wersje darmowe, warto rzucić okiem na to, co więcej oferuje wersja płatna i zastanowić się nad jej zakupem. Każdy program, którego używamy, został przez kogoś napisany. Owszem, programiści są rozchwytywani i z reguły nie muszą martwić się o rozsądne zarobki, ale firmy produkujące takie właśnie małe aplikacje jak VideoScribe, Scribens, lub TypeIt, często działają na granicy opłacalności. Jeśli się zwiną, aplikacje znikną z internetu (darmowe wersje też), a programiści pójdą do korpo, pisać nudne korporzeczy.
• Wracają « Wikingowie »! History Channel właśnie zaczyna emisję sezonu numer 5 i pół. Z trailera wynika, że znów pojawi się w nim Rollo ze swoją drużyną zbójcerzy. Bardzo ciekawi mnie skąd ich wziął, skoro dwa sezony temu był jedynym Normanem na świecie… Ale takie drobiazgi historyczne « Wikingom » nigdy nie przeszkadzały. Ten serial to moja plaisir coupable (f) = guilty pleasure, przyjemność, które trochę się wstydzę 🙂
• Nowe pół sezonu « Wikingów » zbiegło się z trzecim sezonem « The Last Kingdom » na Netflixie. Akcja dzieje się trochę później niż u « Wikingów » ale oba seriale zahaczają o siebie. In plus, « The Last Kingdom » jest dużo bardziej realistyczny i zgodny z historią. In minus, opowiada wyłącznie o wydarzeniach w Anglii. Mimo tego bardzo polecam.