Pewnego razu wiedźma Morgana spotkała rycerza, który wiódł na postronku innego rycerza, związanego i z opaską na oczach. Spytała go: « Dokąd wiedziesz tego rycerza? » A on odpowiedział: « Chcę go utopić w fontannie, ponieważ wiele szkód wycierpiałem z jego powodu« . « Co takiego wycierpiałeś? » spytała Morgana. « Spał z moją żoną » odparł rycerz.
Wtedy Morgana zwróciła się do tego drugiego rycerza, oślepionego i związanego: « Czy to prawda, co on mówi o Tobie? ». « Nie, to nie jest prawda » odpowiedział. « A kim jesteś? » spytała Morgana. « Jestem Manassen, rycerz króla Artura i kuzyn rycerza Accolona ». I wtedy Morgana sprawiła, że spadły jego więzy i rycerz Manassen związał tego drugiego rycerza i utopił go w fontannie.
A morał z tego taki, że nieważne jest, co zrobiłeś, tylko kogo znasz.

Wymyśliłem powyższy tekst na podstawie fragmentu Le Morte d’Arthur autorstwa Thomasa Mallory’ego, księga IV, rozdział XV. W przyszłości postaram się go przetłumaczyć, a dzisiaj posłuży po prostu jako pretekst do notki.

Je veux le noyer dans une fountaine parce que j’ai subi beaucoup de dommage à cause de lui.
Chcę go utopić w fontannie, ponieważ wiele szkód wycierpiałem z jego powodu.

noyer [verbe] = topić, zalewać [silnik]; z łac. necāre (= zabijać, mordować). Powiązane z pochodzącym z greki prefiksem « nekro », oznaczającym coś związanego ze śmiercią. Participe passé od noyer to oczywiście noyé, ale też un noyé = topielec.

Ale uwaga:

un noyer = orzech [drzewo]; z łac. nux (= orzech), które to słowo oznacza zarówno drzewo jak i jego owoc. Stąd też fr. noix (= orzech [owoc]).

(czy orzech to owoc?)

subir = znosić [coś, kogoś], wytrzymywać, ścierpieć [coś, kogoś], doświadczać [czegoś], ponosić [konsekwencje]. Odmienia się z avoir, ale w drugiej grupie. Z łac. subire, co oznacza dosłownie iść pod, lub wchodzić, a w praktyce miało tak różne znaczenia jak zbliżać się, zdarzać się, oraz poddawać się [czemuś] (ang. to submit). Z tego samego źródła pochodzi fr. subit (= nagły), być może poprzez zwroty typu « zbliżył się nagle », ale prawdę mówiąc zabijcie mnie, nie wiem. Niektórzy z nas mogą kojarzyć to słowo z włoskiego hasła santo subito (= święty natychmiast), używanego po śmierci papieża Jana Pawła II.